1. Gün için teşekkürler

30 mayıs pazartesi günü saat 10’dan sonra

Beni arayıp soran durumumu yakından takip eden eşime, akrabalarıma ve tüm arkadaşlarıma teşekkür ederim.

Odyologuma çok teşekkür ederim. Cihaz aktivite edilirken laptopdan sinirlerimin iyi durumda olduğunu anlayıp söylemesi beni ve ailemi çok sevindirmiştir.

Çok sevdiğimiz bir aile dostumuz da sevincimizi ve heyecanımızı paylaşmıştır. Çok teşekkürler.

Cihaz açılmadan önce odyologun laptopuna bağlı cihazıma bazı sesler gönderildi. yüksek, orta, düşük derecelerde ince sesler geldi. Bir trans gibiydi. Birkaç dakika sürdü. Bazen rahatsız oldum bazen bir şey yoktu.

Sonra “bu sesi duyuyor musun” diye denemeler yapıldı. Odyologum bilgisayar faresine tıklıyor ince sesler geliyordu.

“Evet var” diyordum. En düşük seviyede sesi bile duyuyordum. Belli belirsiz emin olmadığım düşük frekansta sesler de geliyordu.

Cihaz açıldıktan sonra gelen ses oldukça yüksekti. Konuşmalar “ciyaklama” ya da “uzaktan geliyor” gibiydi. Ama dakikalar geçince sanki bulanık görüntünün netleşmesi gibi sesler de “temizleniyor”. Bir yere dikkati verince ve dakikalar geçince konuşmalar düzgünleşiyor.

Tuvaletim geldi. Tuvalete gittim doğal olarak çok sessiz bir ortamdı. Kapıyı kapatırken çıkan rüzgarın uğultusunu duydum. Fermuarımı çektim ve sesini duydum. Fermuar sesini daha önce bu kadar net duyduğumu hatırlamıyorum…Ellerimi yıkarken akan suyun “şarıltısı” daha berraktı daha doğaldı.

“1 saat dışarı çık dolaş. rahatsızlık olursa gel ayarlama yaparız” dedi. Ailem ve dostumuz ile çıktım. Otobüs, araba seslerini duymadım. Yani gürültü aktivite edilmedi sanırım. Ama arkamdan bana seslenen babamı “hemen” duyuyordum…

Daha sonra seçim reklamı yapan parti araçlarının hoparlöründeki  anonsları duymaya başladım. Otobüslerin durarken çıkardığı o sesin adı “havalı fren” miş. Babam söyledi.

Şu an ki ayar “kaba ayarmış”. Detaylı ayarı düşünmek istemiyorum 🙂