Pazartesi

Her şey o kadar hızlı oluyor ki günlerim o kadar dolu geçiyor ki günlüğümü bir türlü düzenli devam ettiremedim. Artık günleri yazacağım. Numara yok 🙂 Geçen hafta içi ilginç bir şey oldu. Eşimle oturuyordum salonda gözlerimi kapattım dinlenmek için. “vrrrrr” diye bir ses duydum. Gözlerimi açtım. “Nereden geliyor bu ses?” diye sordum. Eşimde “televizyonun çalışma sesi o” dedi. “ben bile zor duyuyorum dedi. Televizyon plazma idi ve önümde 100-150 santim mesafe vardı…

Bugün 2. ayar yapıldı. 4 program yüklendi.

P1- Heryer

P2-Focus (odaklanma)

p3-Gürültü

P4 -Müzik

Düğmeye basılıp ışık yanma sayısına bakarak geçiliyormuş. Bakalım bu programları deneyerek alışmaya devam edeceğim.

3. Gün

Sabah uyandım. Taktım.

Konuşmaya benzeyen sesler duydum.

Eşime sordum “bir şey duyuyor musun?” “hayır” dedi…

Dışarda mahalle pazarı kuruluyordu. pazarcılar çalışıyordu.

Acaba onların bağırışmalarını duymuş olabilir miyim?

Meğer üst kattaki iki küçük kızın sesiymiş.

Bence beyin öğreniyor şok halinde tüm sesleri alıyor ve sınıflandırıyor.

İşyerindeki konuşmalar çok farklı. Gerçekçi sesler bunlar galiba…

Saat 17:15 civarında power one markalı piller bitti. eve gelip şarjlı bataryaya geçtim.